مقدمه:
هوش مصنوعی در حال تغییر بنیادین در حوزه‌های مختلف زندگی بشر است. اما در صورت بروز خسارت، مسئولیت قانونی چه کسی است؟ این مقاله به بررسی این پرسش می‌پردازد.
مبانی حقوقی مسئولیت مدنی در فناوری‌های نو
- مسئولیت مبتنی بر تقصیر
- مسئولیت محض در سیستم‌های پرخطر
- چالش‌های اثبات رابطه سببیت در هوش مصنوعی
ویژگی‌های حقوقی هوش مصنوعی
سیستم‌های هوشمند دارای ویژگی‌هایی چون خودمختاری، یادگیری ماشینی و عدم پیش‌بینی‌پذیری هستند که مسئولیت‌پذیری آن‌ها را پیچیده می‌کند.
بررسی تطبیقی: ایران در برابر اتحادیه اروپا
حقوق اتحادیه اروپا
- چارچوب پیشنهادی پارلمان اروپا
- مسئولیت تضامنی و بیمه اجباری
حقوق ایران
- خلأ قانونی در مواجهه با هوش مصنوعی
- لزوم اصلاح مقررات سنتی
راهکارهای حقوقی برای مسئولیت مدنی در هوش مصنوعی
- ایجاد شخصیت حقوقی محدود برای سیستم‌های هوشمند
- تدوین مقررات خاص برای حوزه‌های پرریسک
- ترکیب مسئولیت مبتنی بر تقصیر و مسئولیت محض
- الزام تولیدکنندگان به بیمه مسئولیت
نتیجه‌گیری: آینده حقوقی هوش مصنوعی در ایران
با توجه به خلأهای موجود، تدوین قانون جامع در حوزه هوش مصنوعی ضروری است. حقوق‌دانان نقش کلیدی در شکل‌دهی به سیاست‌گذاری فناوری دارند.
